Starry, νυχτερινή νύχτα.
Ζωγραφίστε την παλέτα σας μπλε και γκρι,
Κοιτάξτε την ημέρα του καλοκαιριού,
Με μάτια που γνωρίζουν το σκοτάδι στην ψυχή μου.
Σκιές στους λόφους,
Σχεδιάστε τα δέντρα και τα νάρκισσους,
Πιάσε το αεράκι και τις χειμωνιάτικες ρίξεις,
Σε χρώματα στη χιονισμένη γη.
Τώρα καταλαβαίνω τι προσπαθήσατε να μου πείτε,
Και πώς υποφέρατε για τη λογική σας,
Και πώς προσπαθήσατε να τα αφήσετε ελεύθερα.
Δεν είχαν ακούσει, δεν ήξεραν πώς.
Ίσως ακούσουν τώρα.
Starry, νυχτερινή νύχτα.
Φλεγόμενα λουλούδια που φωτίζουν φωτεινά,
Περιστρεφόμενα σύννεφα σε μωβ ομίχλη,
Αντανακλά στα μάτια του Βίνσεντ της μπλε της Κίνας.
Τα χρώματα που αλλάζουν απόχρωση, τα πεδία πρωινού του κεχριμπαριού,
Ξεπερασμένα πρόσωπα ευθυγραμμισμένα στον πόνο,
Είναι χαλαρωμένοι κάτω από το αγαπημένο χέρι του καλλιτέχνη.
Τώρα καταλαβαίνω τι προσπαθήσατε να μου πείτε,
Πώς υποφέρατε για τη λογική σας,
Και πώς προσπαθήσατε να τα αφήσετε ελεύθερα.
Δεν είχαν ακούσει, δεν ήξεραν πώς.
Ίσως ακούσουν τώρα.
Γιατί δεν μπορούσαν να σε αγαπήσουν,
Αλλά η αγάπη σου ήταν αλήθεια.
Και όταν δεν υπήρχε καμία ελπίδα
Σε εκείνη την αστραφτερή, νυχτερινή νύχτα,
Πήρα τη ζωή σας, όπως κάνουν συχνά οι εραστές.
Αλλά θα μπορούσα να σου το είπα, ο Βίνσεντ,
Αυτός ο κόσμος δεν ήταν ποτέ έτοιμος για έναν
Όμορφη κι εσύ.
Όπως και οι ξένοι που συναντήσατε,
Οι ραγισμένοι άνδρες στα ριγμένα ρούχα,
Το ασημένιο αγκάθι του αιματηρού αυξήθηκε,
Ξαπλώστε και σπάστε το παρθένο χιόνι.
Τώρα νομίζω ότι ξέρω τι προσπαθήσατε να μου πείτε,
Πώς υποφέρατε για τη λογική σας,
Και πώς προσπαθήσατε να τα αφήσετε ελεύθερα.
Δεν είχαν ακούσει, δεν ακούνε ακόμα.
Ίσως δεν θα ...